Terug
Gepubliceerd op 25/03/2022

2022_IP_00020 - Interpellatie van raadslid Gaby Colebunders: 8 maart strijd voor gelijkheid van vrouwenrechten.

Gemeenteraad
di 15/03/2022 - 20:15 Limburghal
Behandeld

Samenstelling

Aanwezig

Tom Arts, Voorzitter; Wim Dries; Anniek Nagels; Kathleen Parthoens; Erhan Yilmaz; Alessandro Cucchiara; Toon Vandeurzen; Karel Kriekemans; Yilmaz Kurtal; Sara Roncada; Ria Grondelaers; Michael Dhoore; Annita Laporte; Erik Gerits; Chris Janssens; Mehmet Kayacan; Marleen Vrancken; Lotte Trippaers; Yasin Kilic; Mustafa Harraq; Ivo Schoonheere; Zuhal Demir; Jan Bergmans; Nawal Farih; Laura Olaerts; Cansu Pinarci; Jasper Olaerts; Meryame Kitir; Danny Kerkhofs; Stefano Ghiro; Sabine Hoeven; Chantal Coppens; Gaby Colebunders; Anna Boey; Rina Simons; Cindy Machiels; Caroline Antkowiak; Hilde De Wilde

Verontschuldigd

Geert Swartenbroekx; Geert Reyskens; Sabrina Cavaliere

Secretaris

Hilde De Wilde

Voorzitter

Tom Arts, Voorzitter
2022_IP_00020 - Interpellatie van raadslid Gaby Colebunders: 8 maart strijd voor gelijkheid van vrouwenrechten. 2022_IP_00020 - Interpellatie van raadslid Gaby Colebunders: 8 maart strijd voor gelijkheid van vrouwenrechten.

Motivering

Indiener(s)

Gaby Colebunders

Gericht aan

Tom Arts

Tijdstip van indienen

do 10/03/2022 - 12:05

Toelichting

Vorige week was het 8 maart en op deze dag trekken vrouwen en genderminderheden, over de hele wereld de straat op.
En dat voor de strijd voor gelijkheid.
Het kan niet zijn dat in de 21 ste eeuw nog steeds een discriminatie is tov vrouwen. Met deze actie wijzen ze op de belangrijke rol van het werk van vrouwen: dat werk houdt de samenleving draaiende. Want als vrouwen stoppen, stopt de wereld.

Er zit een structurele ongelijkheid ingebakken in onze samenleving.
Vrouwen verdienen minder, zorgen meer, hebben lagere pensioenen, worden vaker geconfronteerd met geweld. De samenleving is doordrongen van seksisme en seksueel, psychologisch, economisch, juridisch en fysiek geweld zijn dagelijkse kost. Van het beleid zou je een daadkrachtige aanpak verwachten, maar het neoliberale, veiligheids- en racistische beleid vergroot de ongelijkheid alleen nog meer.
Het gemiddelde jaarloon van vrouwen ligt 23% lager dan dat van mannen. Eén van de redenen daarvoor is dat veel lageloonsectoren vrouwelijk zijn. Denk maar aan de schoonmaak en de verkoop. Het zijn sectoren waar volwaardige contracten schaars zijn en de lonen bijzonder laag.
 Dit alles geldt eens te meer voor migrantenvrouwen die vaak vastzitten in zorg of schoonmaak taken, zij zijn onzichtbaar, onderbetaald en hun uren worden vaak in het zwart betaald.

De pandemie zorgt voor extra ravage in de zorgsector, in de kinderopvang, in het onderwijs enz...

Deze sectoren kampten al voor de pandemie met een personeelstekort.

Momenteel vinden ziekenhuizen geen verpleegkundigen meer omdat velen van hen het beroep verlaten. De druk op het verpleeghuispersoneel is erg groot, zeker in woonzorgcentra van multinationals. De eerstelijnszorg, waar veel vrouwen werken, staat als nooit tevoren onder
druk.
 Naast de economische ongelijkheid hebben vrouwen en genderminderheden ook voortdurend te maken met geweld, dat vele vormen aanneemt.

Getuigenissen van seksistisch en seksueel geweld volgen elkaar in alle lagen van de bevolking op: in bars, de nachtwereld, op het werk, binnen het gezin en in de cultuursector. Het aantal femicides blijft hoog en vrouwen- en middenveldorganisaties constateren dat politie, justitie en openbare instellingen niet over voldoende kennis en personele middelen beschikken om klachten over huiselijk geweld te voorkomen en correct af te handelen.


De regering Vivaldi, die zich graag feministisch noemt en de meest vrouwelijke regering is die België tot nu toe had, heeft beloofd om de strijd tegen geweld tegen vrouwen tot haar prioriteit te maken. De maatregelen die de politieke wereld neemt om geweld tegen vrouwen en genderminderheden te bestrijden, blijven echter ontoereikend. Het nationale actieplan tegen gender gerelateerd geweld gaat de goede kant op, maar de overheid stelt nog steeds geen substantiële concrete middelen ter beschikking om aan de behoeften te voldoen. Dit is niet aanvaardbaar. Door de pandemie worden vrouwen en genderminderheden nog meer geconfronteerd met racistisch migratiebeleid, dat vooral migrantenvrouwen in gevaar brengt, ze opsluit en tot armoede veroordeelt.
En daarom heb ik enkele vragen: 

  • Welke initiatieven hebben jullie genomen om de gelijkheid aan te pakken
  • Hoeveel gevallen van partnergeweld zijn er bekend van de laatste jaren
  • Hoe gaan jullie om, met vrouwen die getroffen zijn door partner geweld
  • Hoeveel gevallen zijn er gekend waar de vrouw in een opvang huis zijn terechtgekomen

Bespreking

Antwoord

Welke initiatieven hebben jullie genomen om de gelijkheid aan te pakken? 

Het Genks genderbeleid wordt gevoed door signalen uit het ‘werkveld’. De voorbije pandemieperiode lag de focus daarom op netwerking en gendergerelateerd geweld met bijzondere aandacht voor vrouwen zonder netwerk. In samenwerking met het Genks Netwerk Vrouwen werd ingezet op laagdrempelige ontmoetingen voor vrouwen via o.a. vrouwendagactiviteiten en ontbijtmomenten in de wijk. 

Via sensibiliserende acties brengt stad Genk ook gendergerelateerd geweld onder de aandacht. Sinds 2018 ondersteunt stad Genk de ‘Orange the world’- campagne van de Soroptimisten. Het programma van 2021 bestond onder meer uit een sensibiliserende workshop voor Genkse leerkrachten, omwille van corona echter uitgesteld naar het voorjaar 2022. 

Tijdens de coronaperiode hebben we ook bezoeken gebracht aan en contacten gehad met inwoners naar aanleiding van signalen die we ontvingen nadat we de Genkenaren gevraagd hadden hoe het met hun ging. 

Op dit moment verkent stad Genk de mogelijkheden om menstruatiearmoede in Genk aan te pakken. 

Hoeveel gevallen van partnergeweld zijn er bekend van de laatste jaren? 

Voor wat het Intrafamiliaal geweld (IFG) binnen het koppel gaat het over volgende cijfers:

IFG : binnen het koppel 

2018 

2019 

2020 

2021 * 

Fysiek 

144 

156 

143 

64 

Seksueel 

 0

0

0

Psychisch 

197 

186 

99 

35 

Economisch 

 0

Totaal 

346 

346 

246 

99 

(*) Voor 2021 zijn tot hiertoe enkel gegevens beschikbaar van het eerste semester 

Hoe gaan jullie om met vrouwen die getroffen zijn door partnergeweld? 

Om politioneel een antwoord te bieden op de problematiek van intrafamiliaal geweld heeft de politiezone CARMA afgelopen jaren sterk ingezet op dit fenomeen. De politiezone beschikt over een cel IFG (Intrafamiliaal Geweld) die in staat voor een gespecialiseerde afhandeling en werkt daarvoor nauw samen met het Family Justice Center om deze dossiers te behartigen. 

Het Family Justice Center Limburg (FJC) is een samenwerking tussen justitie en hulpverlening om intrafamiliaal geweld aan te pakken. De strategische kernpartners slaan de handen ineen om informatie te delen, de situatie te overleggen en de aanpak per cliëntsysteem op elkaar af te stemmen. 

In 2022-2023 openen er in ons land bovendien nog vijf nieuwe Zorgcentra na Seksueel Geweld (ZSG) in Roeselare, Leuven, Namen, Aarlen én ook één in Genk om verder te kunnen voorzien in een aangepaste en slachtoffervriendelijke afhandeling van deze dossiers. Het Zorgcentra Genk zit momenteel in de opstartfase.  

Een Zorgcentrum na Seksueel Geweld is een dienst die nu reeds in een aantal ziekenhuizen (Antwerpen, Brussel, Charleroi, Gent en Luik) aangeboden wordt. Elk slachtoffer van seksueel geweld kan er terecht, 24 op 24 en 7 dagen op 7.  

Op een Zorgcentrum na Seksueel Geweld krijgt een slachtoffer medische én psychische zorg. Er kan een forensisch onderzoek plaatsvinden en het slachtoffer kan via het centrum klacht neerleggen bij de politie met hulp van speciaal opgeleide zedeninspecteurs. Het centrum voorziet ook in zowel verdere medische opvolging voor eventuele medicatie of voor letsels, als verdere psychische opvolging bij het verwerkingsproces. 

Hoeveel gevallen zijn er gekend waar de vrouw in een opvangtehuis zijn terechtgekomen? 

Ik heb hiervoor de juiste cijfers nog niet mogen ontvangen.

wo 16/03/2022 - 09:40